به طور خلاصه: "چوب برای بازیافت" چوبی است که می تواند بازیافت شود، در حالی که "باقی مانده پس از مرتب سازی - بزرگ" زباله هایی است که به سوزاندن اطلاق می شود.
نحوه تعریف "چوب برای بازیافت":
تمام چوب هایی که با الزامات زیر مطابقت دارند، از جمله قطعات کوچک چوب، مانند برش های تخته و الوار، مبلمان چوبی کوچک و مانند آن.
مواد زیر ممکن است روی چوب باشد:
- کاغذ دیواری
- رنگ کنید
- لمینیت (مانند کابینت آشپزخانه)
- میخ، پیچ و بست های کوچکتر
چوب به یک کارخانه نئوپان در جوتلند فرستاده می شود و در آنجا بازیافت می شود.
چوب نباید شامل موارد زیر باشد:
- اثاثه یا لوازم داخلی
- پوشش
تمام چوب های حاوی موارد فوق به عنوان "باقی مانده پس از مرتب سازی - بزرگ" نامیده می شود.
نحوه تعریف "Remainder پس از مرتب سازی - بزرگ":
زباله های قابل احتراق بزرگ به هر چیزی گفته می شود که به عنوان چوب قابل بازیافت نباشد و طول آن بیش از یک متر باشد. نمونه هایی از زباله های "باقی مانده پس از مرتب سازی - بزرگ":
- سایر زباله های بیش از یک متر
- مبل ها
- صندلی های بزرگ
چرا اندازه مهم است؟
کوره، که در آن زباله های قابل احتراق سوزانده می شود، دارای یک سوراخ پخت حدودا است. 1*1 متر. اگر زباله بزرگتر از این باشد، خطر گیر کردن آن وجود دارد. ممکن است نیم تا یک روز کامل طول بکشد تا دوباره آن را خارج کنید، تا حدی به این دلیل که دمای فر در حدود 1000 درجه حفظ می شود.
با مرتبسازی صحیح، اطمینان حاصل میکنیم که مواد به بهترین شکل ممکن بازیافت میشوند و سوزاندن بدون مشکل انجام میشود.