کمپوست

کمپوست بسیار مغذی است، بنابراین دستورالعمل های این صفحه را دنبال کنید تا به بهترین نتیجه برسید.

استفاده از کمپوست
کمپوست برای بهبود کلی خاک و به عنوان کود مناسب است، به ویژه برای گیاهان چند ساله مانند گیاهان چند ساله، درختچه ها و درختان.

کمیت و فرکانس:

• هر 3-5 یک لایه 4 سانتی متری بچینید. سال یا تقریبا سالانه 1 سانتی متر
• یک لایه 1 سانتی متری مربوط به اعمال 10 لیتر در متر مربع است. متر مربع یا 1 متر مکعب در هر 100 متر مربع
• اگر از کمپوست در رابطه با کاشت استفاده می کنید، کمپوست باید قبل از کاشت در خاک گنجانده شود.
• هنگام کاشت می توان کمپوست را پس از کاشت روی خاک پخش کرد. با این حال، در خاک های رسی که به اصلاح خاک نیاز است، توصیه می شود قبل از کاشت، کمپوست را در خاک بگنجانید.
• کمپوست یا مخلوط با کمپوست هرگز نباید عمیق تر از موارد زیر وارد شود:
  • 20 سانتی متر روی خاک رسی
  • 40 سانتی متر روی خاک شنی

هرگز به طور مستقیم در کمپوست مخلوط نشده کاشته یا کاشت نکنید.

هنگامی که وضعیت مواد مغذی خاک در تعادل باشد (احتمالاً از طریق تجزیه و تحلیل خاک بررسی می شود)، کمپوست می تواند جایگزین کودهای فسفر و پتاسیم و همچنین آهک شود. یعنی نیازی به استفاده از کود NPK نیست. تنها گیاهانی که نیاز به مواد مغذی دارند یا به سرعت رشد می کنند، در همان سالی که یک لایه 4 سانتی متری کمپوست اضافه می شود، نیاز به نیتروژن اضافی دارند.

با یک منبع کوچک و سالانه کمپوست، ممکن است نیاز به مکمل با نیتروژن باشد. این کار را می توان با استفاده از نیترات کلسیم یا نیترات کلسیم آمونیوم (به عنوان مثال 2 کیلوگرم در 100 متر مربع) یا با آسیاب کردن گونه های گیاهی تثبیت کننده نیتروژن مانند شبدر زمینی یا ماشک زمستانی انجام داد.

اگر به طور مرتب کمپوست اضافه شود، استفاده از اسفاگنوم برای اصلاح کلی خاک ضروری نیست. کمپوست موثرترین اصلاح کننده خاک به خصوص در خاک رسی است.

باغ آشپزخانه و گل های تابستانی:
یک لایه کمپوست به ضخامت 4 سانتی متر قبل از کاشت / کاشت در خاک قرار داده می شود یا پس از کاشت روی خاک پخش می شود. مکمل با کود نیتروژن.

تخت چند ساله قدیمی:
یک لایه کمپوست به ضخامت 4 سانتی متر روی خاک اطراف گیاهان قرار دهید.

ساخت چمن:
یک لایه کمپوست به ضخامت 3 سانتی متر قبل از کاشت به طور کامل و یکنواخت در خاک قرار می گیرد. پس از سبز شدن با کود نیتروژن (اما نه در ماه های زمستان) مصرف کنید.

کاشت گیاهان چند ساله و درختچه های کوچک:
یک لایه کمپوست به ضخامت 4 سانتی متر قبل از کاشت در خاک قرار داده می شود یا پس از کاشت روی خاک پخش می شود.

کاشت درختچه ها و درختان بزرگتر:
خاک حاصل از چاله کاشت ممکن است مخلوط شود. با کمپوست (1 قسمت کمپوست به 4 قسمت خاک). از قرار دادن کمپوست مخلوط نشده در انتهای سوراخ خودداری کنید. پس از کاشت، یک لایه کمپوست به ضخامت 8 سانتی متر روی خاک اطراف گیاه پخش کنید، اما دقت کنید که سطحی از خاک خالی نزدیک به ساقه گیاه باقی بماند.

درختچه ها و درختان قدیمی:
یک لایه کمپوست به ضخامت 8 سانتی متر روی خاک زیر گیاهان قرار دهید، اما در اطراف تنه خاک خالی بگذارید.

چمن های قدیمی:

• 1 قسمت کمپوست را با 2 قسمت ماسه مخلوط کنید.
• مخلوط را در یک لایه یکنواخت تقریباً پخش کنید. 1 سانتی متر بالاتر از چمن در بهار.
• بعد با دقت پاره کنید.
• اگر چمن بیش از 1-2 هفته با مخلوط پوشانده شده است، باید چمن را آبیاری کنید.

گلخانه و گیاهان آپارتمانی:
1 قسمت کمپوست را قبل از کاشت با 2 قسمت اسفاگنوم یا قبل از کاشت 1 قسمت اسفاگنوم مخلوط کنید. از اسفاگنوم لقاح نشده و بدون آهک استفاده کنید.

چگونه زباله های باغ در BOFA به کمپوست تبدیل می شوند
زباله های باغ از منابع خصوصی و تجاری در تاسیسات BOFAa در Rønne دریافت و پردازش می شود. در اینجا زباله ها ابتدا تجزیه می شوند و سپس در سطل های کمپوست قرار می گیرند. در طول فرآیند، آسیاب ها به طور مداوم چرخانده و آبیاری می شوند تا از تجزیه موثر اطمینان حاصل شود.

دما در توده های کمپوست به حدود 70-80 درجه سانتیگراد افزایش می یابد. این دمای بالا تضمین می کند که حلزون ها و تخم های حلزون زنده نمی مانند و کمپوست را عاری از آفت می کند.

پس از گذشت حدود یک سال و نیم، زباله های باغ به کمپوست مغذی و قدرتمند تبدیل می شود که به صورت رایگان بین شهروندان بورنهولم توزیع می شود.

کمپوست خانگی از مواد گیاهی، از جمله زباله های باغ، مجاز است.

هنگام تهیه کمپوست در خانه، قوانین زیر باید رعایت شود:

• ضایعات غذایی آماده نباید در خانه کمپوست شوند.
• کمپوست نباید شرایط غیربهداشتی را در ملک شما یا املاک مجاور ایجاد کند.
• کمپوست نباید باعث رشد آفات شود.

در مورد آنچه می توانید در سطل کمپوست قرار دهید بیشتر بخوانید اینجا.

هنگامی که مواد آلی مانند برگ و علف روی زمین قرار می گیرند، به تدریج تجزیه شده و به خاک تبدیل می شوند. ما می توانیم این را به وضوح در جنگل ببینیم، جایی که کف جنگل درست زیر سطح به عنوان یک توده کمپوست طبیعی عمل می کند.

هنگامی که مواد آلی را در باغ به کمپوست تبدیل می کنیم، می توانیم همین روند را در خانه تقلید کنیم. کرم ها، حشرات و سایر حیوانات کوچک نقش مهمی در تجزیه دارند، اما برای انجام کار خود به هوا، رطوبت و گرما نیاز دارند.

با جمع آوری زباله های باغ در یک سطل کمپوست، محیطی را ایجاد می کنید که شبیه فرآیندهای خود طبیعت است. بسته به فصل و نحوه مراقبت از ظرف، کمپوست را می توان بین شش ماه تا یک سال کامل به پایان رساند.

مزایای کمپوست خانگی:

• می تواند حجم زباله های روزانه را تا 30 تا 40 % کاهش دهد.
• منابع طبیعی را به روشی پایدار بازیافت می کند.

برای سهولت استفاده از سطل کمپوست، باید آن را نزدیک آشپزخانه قرار دهید. به این ترتیب از سفرهای طولانی با زباله های کمپوست جلوگیری می کنید.

سطل کمپوست را نباید مستقیماً زیر نور خورشید قرار داد. بهتر است مکانی با سایه پیدا کنید، مثلاً در گوشه ای از باغ.

ظرف باید مستقیماً روی زمین و روی سطح صاف قرار گیرد. از قرار دادن آن بر روی سطوح سخت مانند کاشی، بتن یا آسفالت خودداری کنید.

داشتن یک ظرف کوچک و دربسته برای نگهداری موقت زباله های کمپوست در آشپزخانه می تواند مفید باشد. یک مکان خوب ممکن است زیر سینک آشپزخانه باشد، بنابراین دسترسی به آن آسان است.

کمپوست نباید بوی بدی بدهد. اگر بوی گندیدگی می دهد، چیزی اشتباه است. کمپوست سالم رایحه ای طبیعی و خاکی دارد.

مواد موجود در سطل کمپوست به تدریج فرو می ریزند و فضا را برای زباله های جدید باز می کنند. با این حال، توجه داشته باشید که این روند در دوره های سرد، به ویژه در زمستان، کندتر است.

مواد کمپوست تمام شده در کف ظرف (خاک) باید قوام مناسبی داشته باشد. نباید خیلی خیس باشد.

اگر سطل کمپوست شما این شرایط را داشته باشد، همانطور که باید کار می کند.

آیا مطمئن نیستید که چگونه از سطل های کمپوست خود به بهترین شکل مراقبت کنید؟ مشاوره و راهنمایی خوب دریافت کنید اینجا.

سطل کمپوست نیاز به مراقبت دارد. با این حال، این کار به خصوص دشوار یا وقت گیر نیست.

در آغاز، ممکن است شرایطی پیش بیاید که در آن چالش هایی را تجربه کنید یا در مورد اینکه آیا همه چیز همانطور که باید کار می کند یا خیر شک دارید. این کاملا طبیعی است تا زمانی که با این فرآیند بیشتر آشنا شوید.

خرد کردن مواد کمپوست
هرچه مواد کمپوست ریزتر تقسیم شود، سریعتر به کمپوست تبدیل می شود. بنابراین، قطعات بزرگتر باید قبل از اضافه کردن خرد شوند.

اکسیژن رسانی به کمپوست
مهم است که به طور منظم هوا را به کمپوست اضافه کنید تا از اکسیژن رسانی خوب فرآیند اطمینان حاصل شود. برای "چرخش" کمپوست و ایجاد گردش هوا از چوب هواکش یا ابزار مناسب دیگر استفاده کنید.

کنترل رطوبت کمپوست
به عنوان یک قانون کلی، کمپوست نباید آبیاری شود. اگر خیلی خشک شود، اغلب به این دلیل است که مواد کمپوست خشک بیش از حد در ظرف وجود دارد. این را می توان با اضافه کردن ضایعات کمپوست مرطوب بیشتر برای متعادل کردن رطوبت برطرف کرد.

چرخاندن کمپوست
کمپوست را باید در فواصل منظم برگردانید. ممکن است ایده خوبی باشد که دریچه پایین ظرف را چند بار در سال باز کنید، چند بیل کمپوست نیمه تجزیه شده را بیرون بیاورید و آن را در بالای ظرف قرار دهید. این به ترویج حتی تجزیه کمک می کند.

هیچ کرمی وجود ندارد.
در بسیاری از موارد، حتی اگر آن را نبینید، همچنان کرم‌هایی در سطل کمپوست وجود خواهند داشت.
اگر هیچ کرمی در سطل کمپوست شما وجود ندارد، این کرم ها را می توان از مهدکودک ها یا فروشگاه های سخت افزار خریداری کرد. گزینه دیگر این است که یک مشت کرم از همسایه خود بگیرید.

حتی اگر هیچ کرمی در ظرف وجود نداشته باشد، کمپوست سازی همچنان انجام می شود. با این حال، این روند بدون کرم ها کمی کندتر خواهد بود.

کمپوست خیلی مرطوب است.
اگر کمپوست شما خیلی مرطوب است، احتمالاً به دلیل نسبت نادرست مواد خشک به مرطوب است. برای حل مشکل، می توانید مواد خشک را اضافه کنید، به عنوان مثال. خاک اره، ضایعات باغچه خشک، تراشه های چوب یا آهک دولومیت. برای یافتن تعادل رطوبت مناسب کمی صبر و تجربه لازم است، اما با گذشت زمان به یک کمپوست با عملکرد خوب دست خواهید یافت.

مگس ها در سطل کمپوست هستند.
پیدا شدن مگس، حشرات و حیوانات کوچک در سطل کمپوست کاملا طبیعی است. این موجودات کوچک بخشی طبیعی از فرآیند تجزیه هستند و در واقع به فرآیند کمپوست کارآمد کمک می کنند.

از آشپزخانه/خانواده:

• پوست میوه ها و سبزیجات
  – از ضایعات غذای پخته یا سرخ شده استفاده نکنید و میزان پوست مرکبات را محدود کنید.
• کیک و نان باقی مانده
  - پوسته ها و باقیمانده های کوچکتر، از تکه های بزرگ یا زیاد به یکباره اجتناب کنید.
• تکه های کوچک رول آشپزخانه
• فیلترهای قهوه و چای کیسه ای
  – ترجیحا با تفاله و برگ چای.
• گل ها را ببرید و گیاهان آپارتمانی را دور بریزید
  – از گیاهان دارای توپ ریشه نیز می توان استفاده کرد، اما به یاد داشته باشید که توپ را به قطعات کوچکتر تقسیم کنید.
• پوست تخم مرغ و مغز خرد شده
• چوب پنبه، چوب بستنی و غیره.
• زباله از حیوانات خانگی کوچک
  - از جوندگانی مانند موش، خوکچه هندی، چینچیلا و خرگوش.

از باغ:

• تمام ضایعات سبزیجات از باغ.
• شاخه ها
  - باید خرد شود، در غیر این صورت تجزیه مدت زمان زیادی طول می کشد.
• گیاهان
  – اما از استفاده از گیاهان بیمار خودداری کنید. برخی از بیماری های گیاهی می توانند از فرآیند کمپوست زنده بمانند و بیشتر گسترش یابند.
• بریده های چمن
  - ابتدا باید خشک شود و نباید در مقادیر زیاد در یک زمان استفاده شود. بریده های چمن مخصوصاً اگر کمپوست خیلی مرطوب باشد مناسب است.

• گیاهان بیمار
  - نباید کمپوست شود. برخی از بیماری های گیاهی می توانند از فرآیند کمپوست زنده بمانند و بیشتر گسترش یابند.
• مقوا و کاغذ
  - باید برای بازیافت بازگردانده شود.
• فضولات حیوانی به شکل گوشت، ماهی و غیره.
  - کمپوست کردن آن دشوار است، آفات را جذب می کند و می تواند باعث ایجاد بو شود.
• محصولات لبنی
  - برای کمپوست سازی مناسب نیست. همچنین از غذاهای باقیمانده مانند پوسته پنیر، پودینگ برنج و غیره خودداری کنید.
• فلز، شیشه، پلاستیک و سایر مواد مصنوعی
• ضایعات نفتی و شیمیایی
• گرد و غبار و ضایعات تنباکو
  - گرد و غبار کیسه های جاروبرقی، زباله های کف و جارو، و ته سیگار اغلب حاوی فلزات سنگین سمی هستند و نباید کمپوست شوند.
• خاکستر شومینه و اجاق گاز
  - فقط ممکن است در مقادیر کم استفاده شود و فقطاگر خاکستر از چوب تمیز بدون رنگ، مواد نگهدارنده چوب، بقایای چسب و غیره باشد.

با پیروی از این دستورالعمل ها، اطمینان حاصل می کنید که کمپوست شما سالم و عاری از مواد مضر خواهد بود.